Curiosity approach
Wat is Curosity approachDe wereld verandert voor onze jonge kinderen en ze leven in een snelle samenleving.
Het wordt technologisch geavanceerder en er zijn meer mogelijkheden op het gebied van onderwijs. Dit brengt meer druk met zich mee, omdat kinderen minder tijd hebben om vrij te zijn en te spelen.
Ze hebben het te druk met het bijwonen van speelafspraken, clubs en naschoolse activiteiten, omdat ouders willen dat ze toegang hebben tot zoveel mogelijk mogelijkheden.
Hoewel dit een goede bedoeling is, hebben kinderen tijd nodig om te leren en te ontdekken, zonder zich van de ene plaats naar de andere te haasten. Overprikkeling heeft een negatief effect, omdat kinderen zich overweldigd en verstikt kunnen voelen. Hun jonge geesten zijn volmaakt gelukkig met de simpele dingen in het leven, maar de maatschappij ontwikkelt zich zo snel dat we ze per ongeluk overbelasten.
Het is tijd om een stapje terug te doen en kinderen jong te laten zijn. In plaats van te vertrouwen op apps of iPads voor entertainment, moeten ze weer naar buiten gaan en de natuur en haar prachtige omgeving verkennen.
Wat is de curosity approach (nieuwsgierigheidsbenadering)
De aanwijzing zit in de naam: om de natuurlijke nieuwsgierigheid van een kind aan te wakkeren om de wereld om hem heen te verkennen.
In plaats van kinderen te sturen en hen te vertellen wat ze moeten doen, is de nieuwsgierigheidsbenadering gebaseerd op kindgestuurd leren. Daarom maken kinderen hun eigen keuzes en zoeken ze zelf dingen uit, wat leidt tot meer zelfvertrouwen, kritisch denken en probleemoplossende vaardigheden.
De aanpak put ideeën uit andere filosofieën van het vroege onderwijs, waaronder Reggio Emilia, Montessori, Pikler en Steiner. Het doel is kinderen te creëren die zijn 'denkers en doeners' in plaats van passieve leerlingen die simpelweg de aanwijzingen van een volwassene volgen.
Door actieve leerlingen te creëren, zijn kinderen meer betrokken bij hun omgeving en hebben ze veel meer plezier. Zij zijn zelf verantwoordelijk voor hun eigen ontwikkeling en kiezen activiteiten die in hun eigen belang aansluiten.
De Curiosity-aanpak is een moderne pedagogische benadering en wordt beoefend door meer dan 4000 docenten in meer dan 20 landen.
Hoe ziet de Curiosity-aanpak eruit?
Een opvang dat de nieuwsgierigheidsbenadering implementeert, zal er heel anders uitzien dan een traditionele omgeving. In tegenstelling tot de felle kleuren en schilderijen die je normaal gesproken op een kinderdagverblijf ziet, zijn deze klaslokalen ingericht in neutrale tinten. Dit creëert een vredige, rustige omgeving die niet afleidt van het leerproces van een kind, maar in plaats daarvan de volledige aandacht vestigt op de verschillende losse voorwerpen waarmee kinderen kunnen spelen.
Deze hulpmiddelen zijn gemakkelijk toegankelijk in de ruimte en bevinden zich op ooghoogte. Ze zijn gemaakt van natuurlijke materialen zoals hout om kinderen aan te moedigen hun eigen ideeën te bedenken als het om speeltijd gaat.
In plaats van ze plastic speelgoed te geven met een duidelijke identiteit, en daardoor de fantasie van een kind te belemmeren, geeft dit natuurlijke speelgoed kinderen de volledige vrijheid om hun eigen spellen te verzinnen. Ze worden uitgedaagd om al hun zintuigen te gebruiken om te ontdekken hoe iets voelt, klinkt en hoe ze ermee kunnen interacteren.
Kinderen gaan in wezen terug naar de basis en gebruiken hun verbeeldingskracht om uit te zoeken wat het item is. Omdat ze dit zonder begeleiding doen, vergroot dit hun zelfvertrouwen en worden ze gestimuleerd om zelfstandig na te denken.
Ze kunnen ook hun eigen schematische leerstijlen volgen omdat items kunnen worden gestapeld, op een rij gezet, geteld en gecombineerd, wat laat zien hoe spelen kan worden opgenomen in het leren.
In deze setting heeft het kind de controle over het spel, in plaats van dat het een object is dat het spel beperkt.
Waarom werd de Curiosity-benadering ontwikkeld?
The Curiosity Approach is opgericht door Stephanie Barrett en Lyndsey Heller, die samen 50 jaar ervaring hebben in de kinderopvang.
Het tweetal wilde een aanpak creëren die bewust en respectvol was en de creativiteit van het kind de vrije loop liet. Ze begrepen de veranderende technologische tijden en probeerden een onderwijspraktijk te creëren die het natuurlijke ontzag en de verwondering van een kind inspireerde.
In plaats van dat kinderen een druk leven leiden en leraren proberen zoveel mogelijk in de werkdag te proppen, is deze aanpak erop gericht het plezier in de kindertijd terug te brengen. Helaas lijkt het erop dat de kinderopvangomgeving zich richt op het voorbereiden van kinderen op school. De nadruk moet echter liggen op het garanderen dat de school klaar is voor de kinderen.
Door deze pedagogie te gebruiken, wordt ervoor gezorgd dat de omgeving bij het kind past en niet andersom.
Voordelen van het gebruik van de Curiosity-aanpak
Er zitten veel voordelen aan deze aanpak, van het toestaan dat kinderen vrijer zijn tot het geven van meer controle over hun eigen leerproces.
Minder technologie
In plaats van dat kinderen zoveel tijd online doorbrengen met digitale activiteiten, brengt deze aanpak hen terug naar de basis. Het moedigt kinderen aan om meer tijd buiten het klaslokaal door te brengen, het rijke buitenleven te verkennen en over de natuur te leren.
Dit is belangrijk voor hun gezondheid en welzijn en biedt hen ook nieuwe kansen die de crèche niet kan vervullen. Door minder tijd online door te brengen, kunnen kinderen bovendien meer met elkaar communiceren en hun sociale en communicatieve vaardigheden uitbreiden.
Als uw kind naar een iPad of tv kijkt, werkt het niet samen met zijn leeftijdgenoten. In staat zijn om met andere mensen om te gaan zal hen niet alleen goed van pas komen voor vervolgonderwijs, maar ook voor hun latere leven.
De aanpak is ook gericht op het versterken van jonge kinderen en het vervangen van de bevrediging van stickers en beloningen. Het doel is om te stoppen met het uitoefenen van zoveel druk op jonge kinderen en hen in plaats daarvan aan te moedigen om op hun eigen manier te leren.
Dit leidt op zijn beurt tot een levenslange liefde voor leren, omdat kinderen meer controle en onafhankelijkheid
Vreedzame omgeving
Zoals we hebben besproken, kan overstimulatie een negatief effect hebben op een kind in termen van concentratie, geestelijke gezondheid en welzijn. Als leerkrachten en ouders is het normaal om aan te nemen dat uw kind bezig moet zijn om zijn hersenen actief te houden.
In kinderdagverblijven waar de Curiosity-aanpak wordt toegepast, zijn de muren echter bedekt met neutrale tinten en zachte meubels om een omgeving te creëren die veilig en rustgevend is. In deze comfortabele ruimtes kunnen kinderen zich de hele dag ontspannen en op hun gemak voelen.
Een groot deel van dit is om de opvangruimte als thuis te laten voelen. Het gaat om het creëren van een veilige plek en een plek waar kinderen graag willen zijn. Deze veilige ruimte helpt ook bij verlatingsangst, iets wat veel jonge kinderen ervaren als ze voor het eerst hun primaire verzorger verlaten.
Door de ruimte een vertrouwd en huiselijk gevoel te geven, zal het voor het kind minder traumatisch zijn als het zijn ouders moet verlaten.
Natuurlijke bronnen
Het gebruik van hulpbronnen gemaakt van natuurlijke materialen is goed voor zowel het kind als de planeet. Ten eerste op het gebied van duurzaamheid, omdat je geen plastic speelgoed gebruikt. In plaats daarvan gebruik je materialen die gemakkelijk verkrijgbaar zijn vanuit de omgeving.
Bovendien wordt dit commerciële speelgoed steeds intelligenter en doet het meer nadenken dan onze kinderen. Ze flitsen, piepen, maken geluiden en vermaken kinderen uiteindelijk in plaats van ze iets te leren. Dit betekent dat onze kinderen passiever worden in plaats van actiever , omdat het denken al voor hen is gedaan.
Jonge kinderen moeten zelfstandig kunnen groeien en zich ontwikkelen zonder afhankelijk te zijn van deze digitale apparaten om belangrijke fasen over te slaan. Om bijvoorbeeld de fysieke ontwikkeling te bevorderen, is de aanpak geïnspireerd op Pikler. Het gelooft erin dat kinderen zich vrij kunnen ontvouwen en bewegen zonder de beperkingen van een wipstoeltje.
Hierdoor kunnen kinderen zich in hun eigen tempo ontwikkelen in plaats van over belangrijke ontwikkelingsmijlpalen heen te springen, wat schadelijk zou kunnen zijn voor hun evenwicht en coördinatie op latere leeftijd.
Meer respect
Een andere reden waarom de nieuwsgierigheidsbenadering los speelgoed gebruikt, is om kinderen aan te moedigen meer respect te hebben voor verschillende voorwerpen.
Denk eens aan een typische kinderkameromgeving en hoeveel voorwerpen er met weinig of geen nadenken door de lucht worden geslingerd. Als voorwerpen van plastic zijn, denken kinderen niet na over de gevolgen als ze een plastic theepot of een plastic bord door de kamer lanceren!
Door het gebruik van natuurlijke materialen leren kinderen echter voorzichtig met de spullen om te gaan. Ze worden ook aangemoedigd om grotere voorwerpen in verschillende vormen te manipuleren om hun motorische vaardigheden te verfijnen. Bovendien verkleint het gebruik van authentieke hulpmiddelen de genderkloof, omdat kinderen met voorwerpen kunnen spelen zonder zich beperkt te voelen.
Het opent een hele wereld aan speelmogelijkheden in plaats van dat kinderen onbewust worden beïnvloed door hun geslacht. Meisjes kunnen bijvoorbeeld het gevoel hebben dat ze met een pop moeten spelen, terwijl jongens het gevoel kunnen hebben dat ze met auto's moeten spelen. Door gebruik te maken van losse items die geen vaste identiteit hebben, worden deze vooroordelen echter weggenomen.
Dit zorgt ervoor dat elk kind gelijk wordt behandeld en vrijelijk zijn of haar interesses kan uiten.
jongen die in een plas springt
Buiten spelen
De nieuwsgierigheidsbenadering helpt kinderen opnieuw contact te maken met het buitenleven. In plaats van het klaslokaal en de buitenruimte als twee afzonderlijke ruimtes te beschouwen, vloeit het leren naadloos tussen beide.
De natuur wordt ook naar binnen gehaald, of dit nu door het gebruik van natuurlijke hulpbronnen in het speelklei- of waterstation is, of door planten in de klas. Het is belangrijk voor de geestelijke gezondheid van een kind dat het wordt blootgesteld aan de natuurlijke omgeving. Dit creëert een positieve omgeving en draagt ook bij aan het gevoel van vrede en rust.
De curosity approach inspireert kinderen om oprecht van het buitenleven te houden en enthousiast te zijn over het ontdekken van meer. Deze pedagogie is erop gericht dat kinderen respect hebben voor de buitenwereld en voor degenen die deze delen.
Dit concept wordt ook ondersteund door het gebruik van natuurlijke hulpbronnen door gebruik te maken van voorwerpen die anders zouden zijn weggegooid. Het is niet nodig om steeds meer plastic speelgoed te kopen als er eindeloze mogelijkheden zijn met bestaande materialen.
Dit leert kinderen op hun beurt de noodzaak van upcyclen, wat een belangrijke levensles is buiten een onderwijsomgeving.
Fantasierijk spel
Omdat kinderen objecten gebruiken zonder vaste identiteit, hebben ze de vrijheid om hun creativiteit te gebruiken en fantasierijk te spelen.
Ze kunnen kiezen wat ze willen dat het object doet en wat het voor hen betekent. Dit kan van kind tot kind verschillen, maar het belangrijkste is dat kinderen plezier hebben en zelf beslissingen nemen. Ze zijn vrij om hun eigen mening te vormen, zonder te worden beoordeeld.
Dit versterkt hun aangeboren nieuwsgierigheid en geeft kinderen het vertrouwen om hun eigen theorieën over de wereld te ontwikkelen. Door hun verbeeldingskracht te gebruiken is alles mogelijk, en hun ideeën worden niet beperkt door een volwassene.
Het is de verantwoordelijkheid van kinderdagverblijven om deze kansen te bieden en een omgeving te creëren die geluk en ziel terug in de klas brengt. Door dit te doen, leidt het tot de ontwikkeling van een kind op fysiek, spiritueel en mentaal gebied.
Waarom is de curosity approach belangrijk?
Het is belangrijk dat we het plezier terugbrengen in de klas. Deze aanpak moedigt zowel leerkrachten als kinderen aan om een stapje terug te doen en het onderwijs te vereenvoudigen.
Dit betekent niet dat de aanpak minder effectief is dan andere lesmethoden, maar eerder dat deze teruggaat naar de basis. In plaats van te vertrouwen op technologie is het van mening dat kinderen de vrijheid moeten hebben om hun omgeving te verkennen en voor zichzelf te denken.
Dit is een enorm belangrijke levensvaardigheid, omdat de ervaringen die kinderen in de vroege jaren opdoen hun perceptie van leren in de toekomst bepalen. Door kinderen al in een vroeg stadium bij het leerproces te betrekken en te betrekken, vergroot dit hun deelname aan toekomstig leren.
Nieuwsgierigheid zit in ons allemaal – het hoeft alleen maar te worden aangewakkerd. Nieuwsgierigheid stimuleert ons denkproces en zorgt ervoor dat we die belangrijke ‘waarom’-vragen stellen. In plaats van alleen maar passief te zijn en situaties te accepteren, moedigt nieuwsgierigheid ons aan om dieper te graven.
Daarom is het van cruciaal belang dat de kinderkamer dit verlangen al vanaf jonge leeftijd inboezemt.
Wat is de Curiosity-benadering en waarom is het belangrijk?
Kinderen moeten de vrijheid hebben om hun omgeving te verkennen en deel te nemen aan activiteiten die echt aansluiten bij hun interesses.
Tijdens de opvang moet het lokaal dit doel dienen en kinderen zichzelf laten zijn in plaats van te beïnvloeden welke activiteiten ze wel en niet moeten doen.
De nieuwsgierigheidsbenadering heeft tot doel kinderen hun vrijheid terug te geven door hun natuurlijke nieuwsgierigheid en verbeeldingskracht aan te wakkeren. Door deze lesmethode toe te passen, kunnen kinderen voor zichzelf denken, hun eigen keuzes maken en hun eigen leerproces sturen.
De geest van kinderen is nieuwsgierig en staat open voor het opnemen van nieuwe informatie. De maatschappij overlaadt ze echter met informatie in plaats van ze zelf te laten kiezen. Opvoeders voor jonge kinderen hebben de verantwoordelijkheid om jonge kinderen te ondersteunen en hen het vertrouwen te geven hun eigen ongelooflijke theorieën over de wereld te ontwikkelen.
Het is dus tijd om een stap terug te doen en kinderen aan het stuur te zetten. Dit stelt hen in staat onafhankelijk te denken, sterkere communicatieve vaardigheden te ontwikkelen en een leven lang te leren. Het resultaat is dat deze aanpak hen goed van pas komt voor verdere ontwikkeling en hen de vaardigheden geeft die ze nodig hebben in een steeds veranderende wereld.